Nieuw hardloop blog

Sinds enige tijd heb ik een nieuwe site (blog) waar ik mijn hardloop wedstrijden en trainingen deel:  http://hjabos.nl/

Op deze site worden geen nieuwe verslagen meer toegevoegd

 

 

 

 

 

Rondje Lindewijk 01 oktober 2016

Het is de tweede keer dat er een prestatieloop door de groene en waterrijke  “Lindewijk” te Wolvega (zuidoosthoek van Friesland) wordt georganiseerd. De Lindewijk is een nieuwbouwwijk die aansluit op het natuurgebied van de Lindevallei. Na veel positieve berichten te hebben gehoord over “het rondje Lindewijk” van 2015 heb ik mij dit jaar ingeschreven om aan deze prestatieloop deel te nemen. Op 01 oktober was het dan zover en ben ik omstreeks 14.00 uur lopend van huis vertrokken om op tijd aanwezig te zijn voor de 8 km prestatieloop die omstreeks 14:40 uur van start zou gaan. Na een kwartiertje lopen was ik aangekomen bij de tent waar ik mijn startnummer in ontvangst kon nemen. Daarna ben ik naar de start gelopen waar de deelnemers van de 4 km al klaar stonden om van start te gaan. Na het startschot, dat gegeven werd door Jan de Krijger, begonnen de 4 km-lopers aan het rondje door de Lindewijk. Ook dit jaar was er een grote opkomst en het weer was beter dan in eerste instantie was voorspeld. Voor veel deelnemers het ideale loopweer. Na nog zo’n 10 minuten gewacht te hebben was het tijd voor de 8 kilometer-lopers om te vertrekken. Door deze 8 km lopers moesten er twee rondjes worden gelopen door de Lindewijk. Na het startschot kon ik goed wegkomen en mij aansluiten bij de eerste 8 lopers. De snelheid zat er direct al goed in en er was genoeg ruimte om elkaar niet te hinderen. Na het uitlopen van de straat moesten wij rechtsaf slaan en daarna het onverharde pad vervolgen richting het water.

 Op mijn horloge zag ik dat het veel te hard ging en liet mijn snelheid iets zakken naar  zo’n 15 km per uur. Nadat ik mijn snelheid iets liet zakken werd ik door een tweetal lopers ingehaald. Voor mijzelf weet ik dat ik deze snelheid aan kan houden maar wel alles uit de kast moet halen om dit vol te houden. De ondergrond was afwisselend en aangezien wij ook een stukje tegen de wind in over het gras moesten lopen, zakte hier de snelheid toch een beetje.  Het was een leuke route om te lopen, zelf woon ik in de buurt van Wolvega en loop vaak het rondje vanaf Oldeholtpade langs De Linde richting De Lindewijk maar dit stukje was mij niet bekend. Zo zie je maar dat er soms leuke loop-routes in de buurt zijn waar je mogelijk nog nooit bent geweest. Eenmaal op de terugweg richting De Lindewijk kon ik de snelheid weer opvoeren tot zo’n 15.5 km per uur. Hier stond ook weer publiek langs de weg om de lopers aan te moedigen. Gelukkig was de route goed aangegeven en de verkeersregellaars wezen tijdig de richting aan waar wij heen moesten.

Op de terugweg richting de Lindewijk kon ik een aantal lopers inhalen die in het begin al teveel hadden gegeven. Aangezien ik de lopers die voor mij liepen goed kon zien wist ik dat ik op dat moment op vijfde positie lag. De nummers 1 tot en met 3 liepen een behoorlijk stuk voor mij en ik wist dat ik deze jongens niet meer in kon halen. In de verte kon ik Jan De Krijger alweer horen die nog verslag aan het doen was van de lopers die over de finish kwamen van de 4 km. Eenmaal in de woonwijk aangekomen werden wij warm onthaald door het publiek dat in grote getale langs de route stond om de lopers aan te moedigen. Ik hoorde diverse keren mijn naam maar helaas kon ik niet achterom kijken wie dit waren. Het tempo zat er nog steeds goed in en bij de doorkomst op de 4 km zag ik dat mijn tijd onder de 16 minuten lag en dat gaf mij moed voor de volgende 4 km.

Nico Spitzen

Na het passeren van de 4 km riep Jan mijn naam en maakte ook nog reclame voor mijn bedrijf. In de verte hoorde ik zelfs nog iemand de naam van de straat noemen waar ik woon. Dit was leuk om te horen, je bent zo met het lopen bezig en als je dan in de verte nog over je hoort praten dan ben je alweer een eind verder voordat je het in de gaten hebt. Gelukkig werd er drinken aangereikt na het passeren van de 4 km. Dit was een welkome verfrissing die ik op dat moment echt even nodig had. Op een gegeven ogenblik zag ik dat de loper die voor mij liep iets dichterbij kwam en het duidelijk moeilijker kreeg. Op dat moment besloot ik het tempo iets op te voeren en deze loper in te halen. Na een paar honderd meter was dit mij gelukt en probeerde ik het tempo vast te houden. Wel baalde ik er een beetje van dat de betreffende loper aanhaakte en achter mij bleef lopen.

Nick Maatman

Ik wilde absoluut niet dat deze loper tot de finish achter mij bleef lopen en dan mogelijk op het laatste stuk mij nog zou inhalen. Eenmaal op het asfalt aangekomen besloot ik om nog een beetje te versnellen. Op mijn horloge zag ik dat ik qua hartslag al een tijdje in het rood liep en ook mijn ademhaling werd een stuk zwaarder. Na een tijdje kon ik gelukkig mijn ademhaling weer onder controle krijgen en naarmate wij de woonwijk naderden gaf dit weer energie. Hier stond op verschillende plaatsen publiek de lopers toe te juichen. Na een paar keer achterom gekeken te hebben, zag ik dat ik inmiddels een redelijk gat had geslagen en focuste mij op de loper die voor mij liep. De laatste 500 meter heb ik alles gegeven om deze loper nog in te halen maar dit was helaas niet haalbaar.

Klik hier om de video te bekijken

Met 21 seconden verschil moest ik tevreden zijn met de vierde plek ( 0:32:32 ) en werd warm onthaald door Jan De Krijger en het publiek dat langs de kant van het parcours stond om de lopers de laatste paar honderd meter aan te moedigen. Ik was heel tevreden met deze tijd, temeer omdat mijn horloge 8.22 km aangaf met een gemiddelde van 15.2 km per uur. Na wat gedronken te hebben werd ik nog aangesproken door een aantal dorpsgenoten die mij feliciteerden met de vierde plek (nog bedankt daarvoor). Daarna ben ik nog even naar de finish gelopen om de 8 kilometer-lopers aan te moedigen die nog binnen moesten komen. Na een kort interview met Jan de Krijger ben ik teruggelopen naar de tent waar ik mijn tas met kleding weer in ontvangst kon nemen en ben daarna in een rustig tempo naar huis gelopen.Voor Jan De Krijger was dit zijn laatste optreden als speaker. Jan is inmiddels 70 jaar en zet er een punt achter. Veel lopers zullen Jan zijn commentaar missen. Jan kent ontzettend veel mensen en weet altijd weer iets te vertellen als je Jan passeert tijdens een hardloop- evenement. Wij zullen Jan zeker nog vaak aan de zijlijn tegenkomen. Jan, bedankt voor al die mooie jaren als speaker en zeker niet te vergeten je enthousiasme, wij gaan je zeker missen. Tevens wil ik hierbij de organisatie bedanken voor deze goed georganiseerde prestatieloop in De Lindewijk en ik hoop volgend jaar weer te kunnen deelnemen aan deze prestatieloop.

 

Ronde van De Blesse 2016

Het is alweer een aantal jaren geleden dat ik deelgenomen heb aan de Ronde van De Blesse. Na de Slachtemarathon wordt dit mijn eerste 10 EM in wedstrijdverband. Het is een mooie dag voor een wedstrijdje en ik verheug mij erop om na een aantal jaren weer een keer aan deze leuke wedstrijd deel te kunnen nemen. De route loopt zoals voorgaande jaren richting Paasloo, Blesdijke en dan weer richting De Blesse. Dit is een prachtig bosrijk gebied met veel wandelpaden. Omstreeks 18:30 uur ben ik richting De Blesse gereden waar ik mij nog moet inschrijven in de kantine van VV De Blesse. In de kantine was het inmiddels al gezellig druk en ik was zeker niet de laatste die zich nog moest inschrijven. Na het in ontvangst nemen van het startnummer (105) ben ik naar de kleedkamer gelopen om mij om te kleden. In de kleedkamers was het ook al redelijk druk en zag ik al snel een aantal bekenden die zich eveneens hadden ingeschreven voor deze wedstrijd. Na het omkleden ben ik naar buiten gegaan om een beetje in te lopen en te kijken hoe de route erbij ligt. De start en finish is op het sportveld en niet zoals vorige keer op de parallelweg van De Blesse richting Willemsoord. Vanaf het sportveld was het eerste stuk redelijk begaanbaar, op de plaatsen waar veel modder ligt is er stro gelegd waardoor je niet direct al door de modder moest lopen met als het gevolg een paar natte voeten. Wel moest je hier goed opletten waar je liep anders verdwenen je schoenen alsnog in de modder. Er staat een flink briesje maar daar zullen wij in het bos niet zoveel last van hebben en de terugweg langs de Markeweg hebben wij de wind dan in de rug.Na 10 tot 15 minuten te hebben gelopen ben ik weer naar de kleedkamer gegaan om mijn jasje uit te trekken en ben daarna naar het sportveld gegaan waar het startschot zal klinken. Er is  een 5, 10 en 16.1 km wedstrijd. De deelnemers voor de 10 km en de 16 km zullen tegelijk van start gaan en de deelnemers voor de 5 kilometer zullen vijf minuten later vertrekken, tevens is er een Kidsrun op het sportveld. Totaal zijn er 227 deelnemers die meedoen aan de 4e ronde van De Blesse. Na het startschot moest er eerst een rondje om het sportveld worden gelopen waarna wij richting het bos liepen. Het was direct al een beetje dringen geblazen om de beste ondergrond te kiezen, gelukkig liep ik redelijk vooraan waardoor ik goed kon zien waar ik liep en zo de modder een beetje kon ontwijken. Al snel werd de ondergrond verhard en kwamen wij langs een boerderij waar de koeien in het land niet zo blij waren met de lopers die daar in volle vaart voorbij kwamen. De koeien zetten het ook op een lopen en één van deze koeien vloog dwars door het prikkeldraad naar een naastgelegen weiland.

Gelukkig bleef de koe niet vastzitten in het prikkeldraad en kon zich daar tegoed doen aan het vele gras wat er voor haar lag te wachten. Vervolgens zijn wij richting Paasloo gelopen waar de 16 km lopers linksaf moesten slaan en de 10 km lopers rechtdoor moesten lopen. Nu wist ik ongeveer hoeveel lopers er voor mij liepen en kon ik mij oriënteren op deze lopers. Wij liepen in een groepje van drie lopers en de snelheid zat er lekker in. Wel had ik het idee dat ik in het begin een beetje te rustig aan heb gedaan waardoor ik de lopers waar ik eigenlijk bij wilde aansluiten had gemist, deze lopers liepen ongeveer 300 m voor mij.  Op een gegeven ogenblik moesten wij op de Paarlooregel de verharde ondergrond verlaten waarna wij het eerste stuk over gras liepen en vervolgens wederom door een modderig stuk moesten lopen, ook hier was het weer goed oppassen waar je liep en soms moest je van links naar rechts springen om de ergste modder te ontwijken. De snelheid ging er hier behoorlijk uit en daar hadden de lopers die met mij mee liepen ook last van, deze twee lopers zeiden dat ze het tempo moesten laten zakken en haakten af waarna ik het alleen moest doen en geen lopers meer in mijn direct omgeving had. Ongeveer 100 meter voor mij liepen nog twee lopers en ik had mij voorgenomen om deze twee lopers binnen een tweetal kilometers in te kunnen halen. Het stuk door het bos was zwaarder dan ik had gedacht maar mijn benen voelden nog goed aan en mijn ademhaling was nog prima. Wel was mijn hartslag door al dat geploeter door de modder nu iets aan de hoge kant waardoor ik bijna in het rood liep. Aangezien ik daar verder geen last van had heb ik dit tempo aangehouden en dat ging prima. Ik kwam steeds dichter bij deze twee lopers en voordat wij op de Markeweg waren had ik deze twee lopers ingehaald. Gelukkig liepen wij nu weer over asfalt met de wind in de rug waardoor ik het tempo weer iets kon opschroeven. Ongeveer 50 meter voor mij liep Eva Koopman, deze dame liep ontzettend snel en doet zeker niet onder voor de heren. Ik kon de afstand tussen haar niet kleiner maken en als ik een beetje ging versnellen dan liep zij ook weer een stapje sneller. Na een aantal kilometers moesten wij weer rechtsaf slaan en na een aantal minuten weer linksaf het bos in. Dit was wederom een onverhard pad met hier en daar flinke kuilen en ook hier was het weer uitkijken waar je liep. Hier merkte ik dat Eva het zwaarder kreeg en ik steeds dichterbij kon komen.

Na een paar honderd meter kon ik haar uiteindelijk in halen. Daarna wist ik dat het nog hooguit anderhalve kilometer was en kon ik nog iets versnellen. Alhoewel ik volledig in het rood liep voelden mijn benen nog steeds prima aan en kon ik mijn ademhaling nog redelijk onder controle houden. Wel wist ik dat de tijd van 1 uur en 4 minuten lang niet te evenaren was aangezien het parcours voor mij veel zwaarder aanvoelde dan een aantal jaren geleden. In de verte kon ik de speaker Jan Kooistra al horen en liep ik richting het sportveld, hier stond iemand die tegen mij riep dat ik door een smal paadje richting het sportveld moest lopen om vervolgens het laatste rondje om het sportveld te lopen waarna ik uiteindelijk over de finish kwam in 1:10:31 ( een zesde plek ) . De eerste lopers waren inmiddels al een aantal minuten binnen en stonden aan de kant de andere lopers op te wachten. Aangezien het voor mij niet een hele snelle wedstrijd was en ik liever iets sneller had gelopen ben ik toch blij met deze tijd, volgens mijn horloge was de route ongeveer 500m langer dan de 16.1 km en is mijn tijd onder deze omstandigheden nog zo raar niet. Na de finish werd ons water en sportdrank aangeboden. De verzorging onderweg was prima geregeld, er waren voor de 16.1 km lopers drie drinkposten ingericht en dat is met dit weer zeker meer dan voldoende. Ook de route was prima aangegeven en op diverse plaatsen stonden verkeersregelaars de lopers de juiste kant op te sturen en het overige verkeer tegen te houden. Hierbij wil ik de organisatie dan ook hartelijk danken voor deze goed georganiseerde wedstrijd en hoop volgend jaar weer aan deze wedstrijd te kunnen deelnemen. Na een lekkere douche en weer te zijn aangekleed heb ik mijn startnummer ingeleverd en ben ik richting huis gereden waarna ik terug heb kunnen kijken op een mooie wedstrijd.

 

Slachtemarathon 04-06-2016

Begin dit jaar had ik besloten om weer te gaan trainen voor de Slachtemarathon, het is tenslotte ook alweer vier jaar geleden dat ik de laatste marathon heb gelopen, dit was eveneens de Slachtemarathon van 2012. De afgelopen maanden heb ik goed kunnen trainen voor deze marathon met veel lange duurlopen en de laatste twee maanden soms 90 tot 100 km in de week kunnen lopen. Uiteindelijk was het dan bijna zover, tot de laatste week voor de marathon, ik kreeg last van mijn keel, begon te hoesten en had last van geïrriteerde luchtwegen, dit was niet waarop ik zat te wachten zo voor de marathon. Nu afvragende wat ga ik doen met de marathon, ga ik deze wel lopen of ga ik deze niet lopen. Optie twee viel al snel af aangezien ik natuurlijk niet voor niets zoveel kilometers als voorbereiding op deze marathon heb gelopen. Een paar dagen voor de training kreeg ik een berichtje van Claudia dat zij de Slachtemarathon ook zou gaan lopen en al snel was de afspraak gemaakt dat wij deze samen zouden gaan lopen, niet voor een tijd maar voor de gezelligheid en om te kunnen genieten van deze marathon. Hierdoor hoopte ik mij een beetje te kunnen sparen zodat dit niet ten koste zou gaan van mijn gezondheid en toch aan de Slachtemarathon zou kunnen deelnemen. Op 4 juni was het dan zover, om 03:00 uur opgestaan en gewoon ontbeten zoals ik dat iedere morgen  gewend ben (niet het opstaan om 3.00 uur maar het ontbijt). Tegen 04:00 uur ben ik richting Raerd gereden waar de auto kon worden geparkeerd en waarna wij met bussen naar de start aan de zeedijk zouden worden gebracht. Aangezien het de dag ervoor ontzettend heeft geregend waren de weilanden doordrenkt met water en was men nog druk bezig om rijplaten neer te leggen. Gelukkig was ik mooi op tijd en hoefde niet zo heel lang te wachten voordat ik de auto kon parkeren. Vervolgens ben ik naar de plaats waar de bussen stonden geparkeerd gelopen en heb daar nog even gewacht op Claudia. Aangezien er al behoorlijke files waren ontstaan en ik niet zeker wist of Claudia daar ook nog in stond ben ik alvast een bus ingegaan die ons naar de zeedijk heeft gebracht. Na een tijdje kreeg ik een berichtje van Claudia dat zij inmiddels ook in de bus zat. Bij de aankomst heb ik nog even op Claudia gewacht waarna wij naar de start zijn gewandeld. Hier zijn wij nog snel even naar het toilet geweest en  hebben onze tassen ingeleverd. Dit allemaal in de twee minuten voordat het startschot zou klinken. De start was in een boerenschuur waar wij met z’n allen doorheen moesten lopen. Op zich wel heel leuk maar het duurde ongeveer 8 minuten voordat wij over de matten van de tijdwaarneming liepen en uiteindelijk aan de marathon konden beginnen. Doordat wij bijna helemaal achteraan moesten starten en de paden smal waren was het moeilijk om de eerste kilometers de lopers in te halen. Na een tijdje hadden wij het tempo te pakken en al kletsend genoten wij van de omgeving. De route was heel erg leuk aangekleed, van een grote kieviet tot, koeien en ooievaars die in de weilanden waren gezet. Op diverse plaatsen langs de weg stonden mensen de lopers aan te moedigen en riepen je naam ( deze stond op het startnummer ). Op diverse plaatsen langs de route werd er door  bandjes, muziekkorpsen, muziekinstallaties en zangers  muziek gemaakt. De drinkposten waren goed aangegeven en voor deze drinkposten stond meestal iemand die riep aan welke kant sportdrank en/of water te krijgen was. Aangezien het al aardig warm begon te worden hebben wij van al deze drinkposten gebruik gemaakt en op ons gemak even wat gedronken om voldoende vocht binnen te krijgen. Op een aantal plaatsen waren zelfgemaakte douches geplaatst waar je eventueel onderdoor kon lopen als je dit zou willen. Tevens werden er sponsen uitgereikt waarmee je het gezicht, hoofd en/of nek even kon verkoelen. Onderweg hebben wij nog met diverse lopers kunnen praten waaronder Tiny Raijmakers. Tiny is de 70 al gepasseerd en loopt nog geregeld een marathon, dit is naar mijn mening de wens van iedere hardloper om zolang te kunnen blijven genieten van het hardlopen, een diepe buiging Tiny!  Langs de route stonden ook nog een aantal collega’s van de vliegbasis Leeuwarden en mensen uit mijn dorp de lopers aan te moedigen. Zo werd er door Jan de Boer gevraagd of wij nog drinken, banaan of een sinaasappel nodig hadden ( nog bedankt Jan). Je zag dat sommige lopers moeite kregen met de warmte. Gelukkig waren de EHBO posten goed bereikbaar en kon de motorambulance overal goed langs om eventueel assistentie te verlenen indien dit nodig mocht zijn. Onderweg zagen wij diverse lopers uitvallen en zagen wij bij de EHBO posten lopers die aan het infuus moesten om het vochtgehalte weer op peil te brengen. Na zo’n 30 km kreeg Claudia het iets moeilijker en hebben wij bij de drinkposten rustig aan gedaan en af en toe een eindje gewandeld. Door haar wil en uithoudingsvermogen heeft Claudia het kunnen volhouden waar ik erg veel respect voor heb, het is moeilijk om door te gaan als je het zwaar hebt en vooral als je ook nog diverse lopers ziet uitvallen. Met de finish in  zicht en al het publiek dat je onderweg staat aan te moedigen gaat de laatste kilometer vanzelf. Vlak voor de finish stond de echtgenoot (Ar) van Claudia aan de kant van de weg met een roos die nog snel even aan Claudia werd overhandigd. Vervolgens zijn wij met z’n tweetjes over de finish gekomen in een tijd van 4:28:36. Na de finish werden wij direct voorzien van sportdrank en konden wij het bekende blokje in ontvangst nemen. Intussen waren er nog een aantal lopers gefinisht waarmee wij nog even hebben gesproken.

Daarna zijn wij naar de kratten gelopen waar wij onze tassen met eten, drinken, kleding en andere zaken die wij bij de start hadden afgegeven weer konden ophalen. Na even afscheid genomen te hebben van Claudia en Ar ben ik weer richting huis gereden. Het was voor mij een heel ontspannende marathon waarbij het genieten deze keer voorop stond en niet de tijd. Hierbij wil ik Claudia bedanken voor de gezellige marathon en hoop in de toekomst zeker nog eens vaker met jou te lopen en wie weet ooit nog een marathon.

 

Erfprinsloop 25 juni 2016

Het is alweer een aantal jaren geleden dat ik aan een hardloopwedstrijd heb meegedaan. Aangezien ik momenteel aan het trainen ben voor de Slachtemarathon leek de Erfprinsloop mij  een leuke wedstrijd om aan deel te nemen. De afgelopen jaren heb ik wel geregeld gelopen maar niet zo intensief om wedstrijden te lopen. Omstreeks 8:30 ben ik naar de locatie gegaan waar ik mijn startnummer en chip kon halen, het was er inmiddels al gezellig druk, zo’n 250 deelnemers hadden zich ingeschreven voor de 5 en 10 km. De organisatie was prima geregeld en voor iedereen was er koffie, water, sportdrank, krentenbol en een banaan beschikbaar. Na het in ontvangst nemen van mijn startnummer en de chip ben ik naar de kleedkamer gegaan om mij alvast om te kleden, waarna ik terug ben gelopen naar de sportzaal waar de meeste lopers zich inmiddels hadden verzameld. Hierbij trof ik een aantal oud collega’s van de Vliegbasis Leeuwarden aan die zich inmiddels ook hadden ingeschreven voor de 10 km. Natuurlijk moest er eerst even worden bijgepraat. Vervolgens ben ik naar buiten gegaan om een stukje warm te lopen. Het is 11 graden en het regende een heel klein beetje, voor mij het ideale weertype om  zo’n wedstrijdje van 10 km te gaan lopen. Aangezien ik een aantal jaren geen wedstrijd heb gelopen was het voor mij even aftasten op welke snelheid ik weg moest gaan en in welke tijd ik mogelijk kon finishen. Na het startschot ging het direct al snel, mijn horloge gaf na de eerste bocht 16 km per uur aan en voor mijzelf wist ik dat dit veel te snel is. Vervolgens heb ik mijn tempo terug laten zakken tot zo’n 14,3 km per uur waarna verscheidene lopers mij inhaalden. De route stond goed aangegeven en ik wist dat ik mij daar geen zorgen om hoefde te maken en mij alleen maar bezig kon houden met het lopen. Na ongeveer drie kilometer kon ik al een aantal lopers inhalen die mij in het begin voorbij waren gegaan, met in het vizier nog een aantal lopers waarvan ik wist dat ik deze na een aantal kilometers mogelijk ook nog kon inhalen. Mijn benen voelden goed aan, wel was het even wennen om mijn ademhaling onder controle te krijgen maar ook dat ging steeds beter. Het was een schitterende route om te lopen, over verharde paden door de duinen. Wel moest er geregeld een heuveltje worden genomen waardoor mijn snelheid soms aardig omlaag ging. Vanaf ongeveer 5 km kon ik bij iemand aanhaken die al geruime tijd voor mij liep. Het tempo zat er nog steeds goed in en ik had mij voorgenomen om niet sneller te gaan en het tempo van deze loper aan te houden. Wij wisselden elkaar af, op het rechte stuk was ik net iets sneller en bij de heuveltjes was deze loper steeds iets sneller. Intussen konden wij nog een tweetal jonge lopers inhalen die er behoorlijk doorheen zaten. Tussen het 8 en 9 km punt ging de loper die bij mij liep iets versnellen en moest ik afhaken. Ik wilde mij niet forceren aangezien er over anderhalve week een marathon (Slachtemarathon) op het programma staat. In de verte zag ik de finish al liggen en kon ik de laatste kilometer nog een beetje versnellen om de tijd die ik had verloren bij de heuveltjes weer goed te maken en kwam uiteindelijk over de finish in een tijd van 0:40:15 netto. Van te voren had ik een tijd van ongeveer 43 minuten in mijn hoofd maar met bovengenoemde tijd ben ik heel erg tevreden.  Het was een schitterende loop en het weer kon wat mij betreft niet beter. Mijn complimenten voor de goede verzorging en de organisatie van deze wedstrijd.

 

Ronde van De Blesse 5 juli 2013

Normaal gesproken staat ieder jaar de Stratenloop van De Blesse op de agenda waarbij er 10 km moet worden gelopen door de straten van De Blesse. Dit jaar wilde de organisatie het over een andere boeg gooien en heeft men besloten om in de omgeving van De Blesse zowel een 5 km, 10 km en een 16.1 km te organiseren. Deze wedstrijd wordt even als de vorige jaren georganiseerd door de Hardloopcommissie van De Blesse in samenwerking met Sportvereniging Friesland. Normaal gesproken vind de Stratenloop vaak plaats in de vakantie en daardoor is het voor een aantal lopers niet mogelijk om aan deze wedstrijd deel te nemen. Dit jaar is het anders en wordt De Ronde van De Blesse voor de vakantieperiode gehouden waardoor meer lopers in de gelegenheid worden gesteld om aan deze loop deel te nemen. Het is een schitterende dag  en het begint zoals het nu lijkt eindelijk een beetje zomer te worden. Omstreeks 18:30 uur ben ik naar de De Blesse gereden waar wij ons konden omkleden in de kleedkamers van  Voetbal Vereniging ( VV De Blesse ). Na mij te hebben ingeschreven en het in ontvangst nemen van het startnummer ben ik mij om gaan kleden.  Hier was inmiddels Heerke gearriveerd die ook van plan was om de 10EM te gaan lopen. Even later kwamen  Hans en Andries de kleedkamer binnen en zij waren ook van plan om de 10EM te gaan lopen. Na het omkleden zijn wij een stukje gaan inlopen om de sportvelden waarna wij richting de start zijn gelopen. Hier hadden zich al verscheidene lopers verzameld voor zowel de 5, 10 en de 16,1 km. De lopers voor de 10 km en 16.1 km gingen tegelijk van start, vijf minuten later starten de 5 km lopers. Na nog even met een aantal bekenden gepraat te hebben ( Wim, Rinus, Herman, Betsy ) werden er nog een aantal mededelingen gedaan over het parcours en werd het startschot gegeven. Het eerste stuk liepen wij richting Willemsoord waarna wij na ongeveer 1.5 km rechts af moesten slaan. Het parcours was afwisselend, wij moesten zowel over asfalt, gras, zand en nog een heel klein stukje door de modder lopen. Het is een schitterende omgeving om te lopen, een bosrijk gebied en toch voor heel veel mensen een stukje onbekend terrein. Het tempo zit er meteen goed in en ik kijk geregeld op mijn klokje om het tempo in de gaten te houden. Een te snelle start zou mij op het eind kunnen opbreken en daarom liet ik het tempo terugvallen naar 14.5 km per uur.  Tegen Hans riep ik dat dit een mooi tempo is om eerst aan te houden. Heerke was inmiddels een stukje vooruit gelopen om zich aan te sluiten bij de kopgroep. Het was hier nog moeilijk in te schatten wie nu de 16.1 en de 10 km lopen. Op een gegeven moment moesten de 10 km lopers rechtdoor lopen en de 16.1 km lopers linksaf slaan. De meeste lopers liepen rechtdoor en een klein groepje lopers waaronder Heerke, Hans en ik namen de bocht naar links om hier af te slaan. Jan Scheenstra was al haast niet meer te zien en heeft het tempo er zoals gewoonlijk goed in. Heerke was een stukje vooruit gelopen en daarachter liepen Hans, Bob v/d Weg en ik. Na zo’n vijf kilometer kwamen wij de eerste verzorgingspost tegen waar wij onze dorst konden lessen met water. Zoals gewoonlijk zijn de verzorgingsposten goed geregeld bij SV-Friesland en ook deze keer was hier niets op aan te merken. Op een gegevenmoment verlieten wij het asfalt en liepen wij over een stuk gras. Voor mij is dit direct een stuk zwaarder en ik zag op mijn klokje dat het tempo zakte. Bob heeft hier duidelijk minder moeite mee en maakt hier dan ook gebruik van om een kleine voorsprong op te bouwen. Hans heeft het hier ook iets moeilijker en laat het tempo ook een beetje zakken. Ik was eigenlijk van plan om bij Hans in de buurt te blijven maar Hans riep tegen mij dat ik mij moest aansluiten bij Bob. Dit was voor mij het punt dat ik ging versnellen en mij opnieuw bij Bob aan sloot. Op een gegevenmoment liepen wij over een zandpad waar ik eigenlijk niet op had gerekend en het even beduidend moeilijker kreeg om Bob bij te houden.  In mijn achterhoofd houdend weet ik dat het asfalt meer mijn ding is en dat wij straks uitkomen op de Markeweg richting Blesdijke en De Blesse waar er een groot stuk over het fietspad terug moet worden gelopen. Het laatste stukje richting de Markeweg was modderig  en ik moest hier van links naar rechts springen om niet midden in de modder te belanden. Eenmaal op de Markeweg aangekomen kan ik mijn tempo  weer oppakken en mijn voorsprong verder vergroten. Na een aantal kilometers over het fietspad te hebben gelopen moesten wij rechts afslaan. Hier staat ook een verkeersregelaar en ik vroeg aan hem hoeveel meter mijn achtervolger achter mij loopt. Deze verkeersregelaar gaf mij een geruststellend antwoord en zei dat de afstand zo’n 100m bedraagt. Hier is de weg nog steeds verhard waardoor ik mijn ritme kan vasthouden. Op een gegeven moment moesten wij hier linksaf slaan, tussen de paaltjes door wederom richting het bos. Dit wil ook zeggen dat er hier eerst weer over een stuk gras moest worden gelopen waardoor ik opnieuw kracht moest bijzetten om mijn voorsprong niet uit handen te geven. Dit gedeelte van het parcours is langer dan ik dacht en ik zag op mijn klokje dat er nog zo’n 3 km te gaan is. Het laatste stuk is weer verhard en kon ik in de verte de finish al zien. Jan Scheenstra was inmiddels al lang binnen en de fietser die de koploper begeleide was terug gefietst om mij te begeleiden tot de finish. De laatste 500 meter kon ik nog een beetje versnellen naar 3.45 min p/km  en kwam over de finish in een tijd van 1:04:50. De speaker  ( Jan Kooistra ) bevestigde dat ik als tweede over de finish ben gekomen.  Even later kwam Bob v/d Weg over de finish in een tijd van 1:05:39, daarachter Hans in 1:07:35 en even later Heerke  in een tijd van 1:07:57. Bij de finish werd  ons direct een flesje water aangereikt en stond zoals gebruikelijk heerlijke bouillon klaar waar ik dan ook dankbaar gebruik van hebt gemaakt. Het was een leuke loop met een afwisselend parcours. Voor mij was de warmte wel even wennen maar wij mogen blij zijn met dit prachtige weer tijdens  een loopevenement.  Tevens wil ik hierbij de organisatie bedanken voor het initiatief om een nieuw loopevenement te organiseren, die na mijn mening zeer geslaagd is en zeker voor herhaling vatbaar is. Hopelijk tot volgend jaar.

 

Nul-editie Mar-Athon rond Sneek en meer 22 juni 2013

Enige tijd geleden ben ik benaderd om deel  te nemen aan de nul-editie van de Mar-Athon rond Sneek & meer op 22 juni 2013. Deze marathon is min of meer een try-out voor de echte marathon die op 21 juni 2014 zal worden gehouden. Er zal zowel een marathon, halve marathon als 10 km worden gelopen.  Op 22 juni was het dan zover, om 16:45 ben ik naar de sporthal in Sneek gereden waar wij ons konden omkleden. Aan deze nul-editie doen in het  totaal zo’n 75 atleten mee. Na kennis gemaakt te hebben met een aantal deelnemers die ook de hele marathon gaan lopen hebben wij ons kledingpakket inclusief startnummer in ontvangst mogen nemen en zijn wij naar de kleedkamers gelopen om ons om te kleden. Hier was het gezellig druk en iedereen was heel ontspannen omdat deze marathon geen wedstrijd is maar een gezamenlijke loop die in een tempo van 6.00 min per k/m zal worden gelopen. Na het omkleden zijn wij naar de hal gelopen waar enige informatie verteld werd over het parcours met de daarbij behorende huishoudelijke mededelingen. Hier stonden ook Hans Versteeg en Heerke Postma te wachten die de 21 km gingen lopen. Ook is Jan de Krijger hierbij  aanwezig die zoals altijd de deelnemers zal aanmoedigen. Vanaf de sporthal lopen de  deelnemers van zowel de marathon, halve marathon en de tien kilometer naar de Waterpoort waar wij gezamenlijk van start zullen gaan. Na een aantal kilometers lopen alleen de deelnemers van de hele marathon verder  en de overige deelnemers ( halve marathon & 10 km ) gaan met een drietal boten naar het 21 en het 32 km punt. Bij de Waterpoort werd nog even een groepsfoto gemaakt waarna wij werden toegesproken. Na nog even gewacht te hebben op een openstaande brug  zijn wij met zo’n 70 deelnemers van start gegaan. Het weer was ons nog steeds goed gezind, 17 graden en windkracht 4. Het is een schitterende omgeving waar wij langs lopen en met dit tempo kun je hiervan echt genieten en ook nog met elkaar praten.  Na ongeveer vijf kilometer kwamen wij aan bij de eerste verzorgingspost waar water, sportdrank en bananen klaar liggen om te worden genuttigd. Omstreeks 19:45 uur kwamen wij bij de zeilboerderij Rufus aan waar wij door het pontje naar de overkant werden gebracht. Hier lagen ook de drie boten met de overige deelnemers die ons stonden aan te moedigen, zij voeren verder naar het 21 km punt. Na te zijn overgestoken zijn wij richting Heerenzijl gelopen waar de lopers voor de halve marathon al gereed stonden om bij ons aan te sluiten. Dit was voor mij een mooie gelegenheid om even een plaspauze in te lassen, door het vele vocht en weinig zweten werd mij de druk op de blaas toch te veel . De overige lopers waren inmiddels verder gelopen en hadden een voorsprong van ongeveer 500m opgebouwd. Na mijn plaspauze kon ik even versnellen om mijn achterstand op de groep weer goed te maken, dit was heerlijk  voor mijn benen,  ik ben niet gewend om in zo’n laag tempo te lopen en moet daardoor toch constant inhouden  waardoor mijn kuiten af en toe iets stijf aanvoelden.  Na mij te hebben aangesloten bij de groep, nu met de 21 km lopers erbij zijn wij al kletsend door het prachtige landschap gelopen op weg naar het 30 km punt.  Na een tijdje werd het heel donker en kwam de regen met bakken uit de lucht vallen waardoor je in nog minder dan een minuut helemaal doordrenkt was. Gelukkig was dit van korte duur. Al waren dit wel weer mooie plaatjes voor de fotografen die op en onder het viaduct stonden om ons op te wachten. Al snel klaarde het weer op en werd het helder met een schitterende lucht. Na nog een eindje te hebben doorgelopen kwamen wij aan bij Terzoolstersluis waar de 10 km lopers  gereed stonden om zich bij ons aan te sluiten. Nu was de groep weer compleet en vervolgden wij onze weg voor de laatste 10 kilometer richting de finish. Het was intussen al een beetje schemerig aan het worden en ongeveer 5 km voor de finish, bij de laatste verzorgingspost werd alle lopers  een pet aangereikt met daarin een drietal ledjes. Dit was een prachtig gezicht in het schemer. De laatste kilometers rook iedereen de stal waardoor de snelheid  omhoog ging en wij door de pacers terug werden gefloten. Eenmaal in Sneek aangekomen was het nog een gezellige boel en stond er op dit tijdstip nog publiek om ons aan te moedigen. De laatste kilometer werden wij nog vergezeld door een aantal muziekanten en werd er door de lopers volop meegezongen. Uiteindelijk kregen wij de finish in beeld waar wij door het publiek werden onthaald. Aan alle lopers werd hier nog een klein presentje uitgereikt en stond er sportdrank klaar. Na nog even gezellig met elkaar gekletst te hebben zijn wij terug gelopen naar de sporthal voor een lekkere warme douche. Diverse personen nog even een handje gegeven en bedankt voor de uitnodiging en prima organisatie waarna ik weer huiswaarts ben gereden. Dit was voor mij de langste loop ( in tijd ) die ik tot nu toe heb gelopen, inclusief oversteek en een aantal kleine pauzes heb ik er bijna  vier en halfuur over gelopen. Mijn kuiten voelden in het begin even stijf aan maar na het teruglopen van de finish naar de sporthal was hier al weinig meer van te merken.  Het was voor mij een hele geslaagde marathon, ik kan iedereen aanraden om hier volgend jaar aan deel te nemen. Het is geen snel parcours maar wel een schitterende omgeving om te lopen en dat is denk ik het belangrijkste voor de meeste lopers. Al met al een hele mooie marathon om op terug te kijken.

 

Leeuwenronde Kraggenburg 17 mei 2013

Enige weken geleden was ik aan het hardlopen en kwam Andries Tolman tegen. Zo raakten wij aan de praat en Andries vertelde mij dat hij binnenkort naar Kraggenburg  gaat om op 17 mei 2013 de Leeuwenronde te gaan lopen. Volgens Andries is dit een hele leuke wedstrijd in een prachtige omgeving. Aangezien ik al een hele tijd geen ½ marathon ( wedstrijd ) meer had gelopen leek het mij een goed plan om met Andries mee te gaan en ook deze ½ marathon te gaan lopen,  zo afgesproken zo gedaan. Omstreeks 17:15 uur ben ik naar Andries gereden om samen naar Kraggenburg te rijden. Het is de gehele dag droog geweest maar het begint nu zoals voorspeld te regenen. Gelukkig geen harde buien maar een zacht regentje. Eenmaal in Kraggenburg aangekomen zijn wij eerst naar de sportzaal gelopen om ons om te kleden. Aangezien het maar 12 graden is twijfelde ik nog een beetje of ik een thermosshirt aan zou trekken maar heb toch maar besloten om gewoon een shirtje aan te trekken en dat bleek achteraf gelukkig een goede keuze te zijn geweest. Eenmaal in lopers tenue zijn wij naar buiten gegaan om de spieren een beetje los te lopen. De temperatuur viel mij mee, er staat maar een beetje wind en daardoor voelt het niet koud aan, tenminste als je blijft lopen. Na nog een banaantje te hebben genuttigd zijn wij naar de start gelopen waar Wilma van Galen en Jelle Miedema al stonden te wachten. Na even met elkaar gekletst te hebben was het tijd om naar de start te gaan. Ik stond mooi vooraan en na een korte uitleg van de Speaker over het parcours werd het startschot gegeven. Ik had mij voorgenomen om niet al te hard van start te gaan en zo rond de 1:30 te finishen. Aangezien ik al een hele tijd geen ½ marathon wedstrijd meer had gelopen wist ik niet waar ik ongeveer op uit zou kunnen komen. Een aantal lopers die gingen zo snel van start dat dit voor mij geen partij was om aan vast te klampen, daarom heb ik besloten om mijn eigen race te gaan lopen. Na ongeveer een kilometer had ik mijn ritme te pakken en kon mij aansluiten bij een  aantal lopers die ongeveer 4:15 min per kilometer liepen. Het regende een heel klein beetje en dat vind ik heel erg prettig om te lopen. Zonder dat ik er in het begin erg in had ging ik een heel klein beetje versnellen en ben dan ook langzaam van het groepje weggelopen. Intussen liepen wij door het bos rond Kraggenburg, een prachtig gebied waar het heel erg leuk is om te lopen. Wel moest ik opletten voor de pijlen waarop “21” staat en deze blijven volgen, het zal voor mij niet de eerste keer zijn dat ik een afslag heb gemist. Na een aantal kilometers te hebben gelopen liep ik inmiddels 4:11 per kilometer. In de verte zag ik opnieuw twee lopers die heel langzaam dichterbij kwamen. Op mijn klokje zag ik dat mijn gemiddelde snelheid nu 4:09 min per km was, zelf had ik niet het gevoel dat ik  ging versnellen, ik liep heel lekker en mijn ademhaling was heel rustig.  Na een aantal kilometers had ik deze twee lopers ingehaald en ik merkte dat zij het moeilijk hadden. Deze twee lopers klampten aan en dat was voor mij het moment om iets gas bij te geven. Hierdoor liep ik langzaam uit op deze lopers  en kon ik mijn weg verder in mijn eentje vervolgen. Toen wij uit het bos kwamen en de weg moesten oversteken riep een verkeersregelaar dat er nog vier lopers voor mij liepen. Zo rond de 11 km zag ik opnieuw een loper dichterbij komen. Het ging nog steeds prima en mijn gemiddelde tijd per kilometer ging langzaam omlaag naar 4:08 per km. Van te voren had ik niet gedacht dat dit er vanavond in zou zitten en dat gaf mij een goed gevoel. Ook deze loper kon ik inhalen en ik merkte op dat mijn snelheid al rond de 4:07 per km lag. Mijn benen voelden nog steeds prima aan, heel in de verte zag ik wederom iemand voor mij lopen. Er waren nog zo’n 6 kilometers te gaan en heel langzaam kon ik naar deze loper toe lopen. Vlak voor de afslag die door de weilanden liep kon ik ook deze loper inhalen en wist  ik dat ik op derde positie liep. Het lopen ging nog steeds prima, wel moet ik mij af en toe dwingen om op mijn houding te letten, hierdoor kan ik het tempo goed vasthouden en ook de laatste kilometers mijn voorsprong verder vergroten. Het parcours blijkt dit jaar iets te zijn aangepast, dit i.v.m de hoeveelheid regen die er de afgelopen week is gevallen. Eenmaal het bos uitgekomen moest er nog een tweetal kilometers langs de autoweg naar het dorp worden gelopen. In de verte hoorde ik de speaker en kon de laatste 1 ½ kilometer nog versnellen naar 3:55 per kilometer. Bij de rotonde stond een verkeersregelaar die het startnummer doorgeeft naar de Speaker bij de finish. In de verte hoorde ik de Speaker mijn naam al noemen en vertelde dat ik als derde loper zal finishen. De laatste tweehonderd meter kon ik er nog een eindsprint uitpersen om zo in een tijd van 1:26:24 te finishen. Hier was ik ontzettend blij mee, een aantal lopers feliciteerde mij met mijn derde plek. Bij de finish lagen lekkere sinaasappels klaar waarvan ik dan ook gretig gebruik maakte. Op mijn klokje zag ik dat de afstand iets meer was dan de 21,1 km en mijn gemiddelde tijd 4.04 min p/km was. Na een stukje te hebben uitgelopen ben ik naar de sportzaal gelopen voor een lekkere warme douche. Even later kwam ook Jelle binnen in een tijd van 1:37:56 gevolgd door Wilma die als eerste dame finishte in een tijd van 1:38:10. Andries finishte in een tijd van 1:41:04, ook een hele mooie prestatie.  Daarna zijn wij weer terug gereden naar huis en Andries bedankt voor de leuke avond. Volgend jaar hoop ik weer aan de Leeuwenronde in Kraggenburg te kunnen deelnemen.

 

Trimloop mei 2013

Een mooi dag in mei, geen hoge temperaturen maar wel het zonnetje erbij, leuk weer voor de maandelijks trimloop. De deelname is deze keer niet groot maar daarom niet minder gezellig. Gerard en Jan hebben weer een prachtig parcours uitgezet. Zoals gewoonlijk eerst even een rondje lopen en het parcours verkennen. Deze keer bestond het parcours uit, asfalt, schelpen, boomschors en gras. Voor iedereen wat wils dus. Na een kort uitleg van Gerard over het parcours werd het startschot gegeven. Er moeten 6 rondjes van 1380m worden gelopen ( totaal 8280m ). Het eerste stuk ging als een speer en ik zag op mijn klokje dat het misschien iets aan de snelle kant was om vol te houden. Ik had niet het gevoel dat het te snel ging en besloot daarom het tempo vast te houden en te kijken of ik dit tempo het gehele parcours kan volhouden. Het is een afwisselend parcours met veel bochtenwerk waardoor je soms behoorlijk moet aanzetten om weer op snelheid te komen. De eerste doorkomst was precies in 5 minuten en daar schrok ik wel een beetje van en dacht onmiddellijk of dit wel vol te houden is. Het tweede rondje ging nog steeds prima maar was zoals ik al had gedacht niet zo snel als het eerste rondje en moest  18 seconden laten liggen. Het derde rondje liep ik vrijwel gelijk als het tweede rondje en wist daardoor dat dit het tempo is dat ik moet proberen vast te houden. Het vierde rondje was niet mijn sterkste rondje, bij de afslag van K-49 richting de MGD vergat ik de afslag te nemen maar kwam hier gelukkig tijdig achter. Wel moest ik dit rondje zo’n 6 seconden laten liggen ten opzichte van het vorige rondje. Het vijfde rondje ging weer goed en ik liep dit rondje weer in een tijd van 5.18 min, dezelfde tijd als het tweede rondje. Ook het laatste rondje kon ik dit tempo vasthouden en liep ook dit rondje in een tijd van 5.18 min. Mijn eindtijd was 31:42 en was hier ontzettend blij mee, een gemiddelde van 15.67 km/h op een parcours waar de ondergrond niet altijd even snel was. Ondanks de geringe deelname was het wederom een geslaagde trimloop en ik wil Gerard en Jan hierbij bedanken voor het uitzetten en de tijdwaarneming Van deze trimloop.

 

Trimloop 3 april 2013

Het is alweer de eerste woensdag van april en daarom weer tijd voor de maandelijkse trimloop. Met 3 graden  is het nog steeds te koud voor de tijd van het jaar maar gelukkig laat de zon zich vandaag zien en is de lucht strakblauw. Gisteren ben ik voor de jaarlijkse sportkeuring geweest en moest daar ook een fietsproef ondergaan. Aangezien ik geen fietser ben voel ik vandaag mijn bovenbenen wel een beetje maar dat mag de pret niet drukken en dat kan na deze wedstrijd alleen maar beter worden. De deelname is vandaag redelijk, alleen ontbreken de beginnende lopers die vorige maand nog wel van de partij waren. Misschien zien wij deze lopers volgende maand wel weer terug bij de trimloop. Mijn Garmin heb ik vandaag thuis laten liggen en wordt het vandaag lopen op mijn gevoel. Zoals gebruikelijk eerst even ingeschreven en een startnummer gehaald, daarna de spieren even losgelopen en tevens het parcours verkend. Volgens de medewerkers van Sport is één rondje 1210m en moeten er vandaag 8 rondjes worden gelopen ( totaal 9.68 km ). Tijdens het verkennen van het parcours was mij al snel duidelijk dat het vandaag een redelijk zwaar parcours zou worden. Ik denk dat 70%  van het parcours onverhard is en hoofdzakelijk uit gras bestaat. Aangezien het de laatste tijd nogal heeft gevroren is de ondergrond heel erg hobbelig. Na mijn inloop rondje ben ik naar de sportzaal gelopen waar Ed de prijzen gaat uitreiken voor het afgelopen jaar.  Daarna werden er een paar bijzonderheden over het te lopen parcours vermeld en zijn wij met z’n allen naar de start gelopen. Na lange tijd is Niek gelukkig ook weer aanwezig en daardoor heb ik vandaag een geduchte tegenstander. Na het startschot liepen wij richting K-60 en daarna richting de C-vleugel van het gebouw waarna het grasveld moet worden overgestoken richting de Expeditie en daarna door het bosje achter K-60 richting het sportveld. Eerst moet het kleine veld diagonaal worden overgestoken, vervolgens over het bruggetje en daarna diagonaal over het grote sportveld richting het Bedrijfsrestaurant. Vanaf K-60 tot aan het einde van het sportveld was alleen het bruggetje verhard, de rest was alleen maar gras en op sommige plaatsen zeer oneffen. Eenmaal bij het Bedrijfsrestaurant aangekomen liep het parcours wederom over het gras richting de vijver en daarna richting K-90. Inmiddels heb ik een kleine voorsprong kunnen opbouwen en zag op de tijdwaarneming dat mijn eerste doorkomst 4:57 is. De volgende rondjes kan ik mijn voorsprong een klein beetje vergroten en het tempo goed vasthouden. Het vijfde rondje gaat nog steeds prima, eenmaal bij het Bedrijfsrestaurant aangekomen moest ik een automobilist er even op wijzen dat ik er aan kom en voorrang heb om hier de weg over te steken, deze automobilist wachtte dan ook netjes. Mijn bovenbenen voelden prima aan waardoor ik het huidige tempo kan vasthouden en de voorsprong nog een beetje kan vergroten. Het laatste rondje probeerde ik nog een beetje te versnellen om binnen de 40 minuten te finishen, helaas zat dit er net niet in en kom over de finish in een tijd van 40:08. Een tijd waar ik wederom tevreden mee kan zijn. Niek komt als tweede over de finish in een tijd van 41:12. Een mooie prestatie van Niek die over niet al te lange tijd een geduchte tegenstander zal zijn en mij ongetwijfeld voorbij zal gaan. Hierbij wil ik de vrijwilligers wederom bedanken voor het uitzetten van het leuke parcours en hoop volgende maand weer van de partij te zijn.